Tussen het Fairyfolk door wachtte mij nog het klusje voor de Manege Zonder Drempels. Of beter gezegd, voor de voormalige voorzitter Dhr. Jos de Groot. Zoals eerder vermeld was hij de reddende engel die onze expositie in november wilde openen, daar de andere gegadigden af moesten haken. Het klinkt niet echt toepasselijk, maar het cadeau dat we voor die reddende engel en zijn vrouw bedachten bleek het in beeld brengen van een klein duiveltje. Een duiveltje dat de lieflijke naam Floortje draagt. Het is namelijk een portret van hun Main Coon kat geworden. Maar we hebben al vernomen dat onder het prachtige zachte vacht een felle dame huist die haar tandjes nog wel eens in menselijk vlees wil planten... Ik hoop er goed aan te hebben gedaan Floortje te vereeuwigen van haar beste kant...

Intermezzo with sharp teeth

In between the Fairyfolk a job awaited me to do for the Manege Zonder Drempels. Or better said, for the former chairman mister Jos de Groot. As mentioned before, he was the angle coming to the rescue being willing to open our exhibition in November, as other ones applicants were not able to come. It does not sound fitting, but the gift we fancied for his rescue and his wife proved to be picturing a small devil. A small devil with the adorable name Floortje. That is, because it has become the portrait of their Maine Coon cat. But we have heard that under this beautiful soft fur a ferocious lady is hidden, who likes to plant her teeth in human flesch now and then… I hope I did well to paint Floortje into eternity from her best side…