Afscheid
Als ik mij vandaag moet laten leiden door de inspiratie van de dag wordt het geen blij verhaal. En toch…
Verlies van een zeer geliefd familielid doet erge pijn. Mijn oom uit Engeland is gisteren overleden. Mijn oom en tante Nancy, wie er gelukkig nog wel is en mijn nichten, hun familie zijn altijd meer dan een goede reden geweest om naar Engeland te trekken. Zo heb ik wel eens gezegd dat Nederland mijn vaderland is, Engeland mijn moederland. Vooral vanwege het immer warme onthaal van m'n oom en tante.
Het voelt alsof er nu een stukje zon mist dat in mij gedachte altijd over het eiland hangt. Er is een stukje licht uitgegaan. Maar in het stukje schaduw dat nu ontstaan is liggen wel de prachtigste herinneringen. En voor mijn oom geloof ik dat hij overgestoken is naar een eiland dat nog zoveel mooier is.
Witte zwanen, zwarte zwanen, wie gaat er mee naar engelland varen? Hij moet de gerepareerde sleutel gevonden hebben...
Saying goodbye,
If I let myself be led by the inspiration of the day it will not become a happy story. And yet… Losing a deeply loved member of the family does hurt a lot. My uncle from England has passed away yesterday. My uncle and aunt Nancy, who’se still with us I’m happy to say as well as my cousins & their family have always been more than a good reason to go to England. This has made me say Holland is my fatherland, England my motherland. Especially because of the always warm welcome of aunty Nance and uncle Henk.
It now feels as if a part of the sun is missing, which in my thoughts is always shining over the island. A part of the light has extinguished. But in the piece of shade that has now been created the most beautiful memories are held. And for my uncle I believe that he has crossed over to an Isle even far more beautiful. White swans, black swans, who’ll sail along to Angelland? He must have found the repared key now…