Leef Tijd
Lepelkoen leeftijd
In deze derde bijdrage leest u hoe Henk Ruseler, boswachter op de Hoge Veluwe, in gesprek is met zijn kleine buurman Us, hoofd der Lepelkoenen. Henk Ruseler had een vraag aan Us die hem al even bezig hield na de eerste verrassende ontmoeting met dit ondermaanse, niet te verwarren met ondermaatse, heerschap, de buurman die zich blijkbaar al veel langer in het park ophield dan hij kon vermoeden.
Henk Ruseler : “Us, mag ik vragen, hoe oud ben je eigenlijk.”
“De tijd, heer Ruseler, is ongrijpbaar. En zeker voor het Grote Volk, de mens. Denkers van aard hebben jullie er zelfs wel eens moeite mee om invulling te vinden of aan het leven te geven dat lijkt te lopen van de wieg tot het graf. Maar dat is niet verwonderlijk. De mens heeft net als alle andere levende wezens een lichaam dat groeit en verandert, als je tijd van leven gegeven is veroudert en uiteindelijk sterft. Ten alle tijden is het kwetsbaar en tegelijkertijd beschikt het over een ongekend bijzonder zelf-genezend vermogen.
Maar wanneer je je bedenkt dat alle cellen van levende wezens en dus ook die van het menselijk lichaam voortdurend afsterven en weer aangemaakt worden, wie ben jij dan? Bovendien, waar bevind jij je op dit moment in de tijd die je telt?
Achter deze voortdurende schepping zit uiteraard, laten we zeggen, de Grote Intelligentie. En wat deze Grote Intelligentie allemaal tot bestaan gebracht heeft, gaat onze vijf gegeven zintuigen ver te boven.
Achter ons bestaan echter, zo nietig als zo groot, zit kleine intelligentie. Eveneens scheppend. Noem het inspiratie die tot bestaan komt. Wij verschijnen in de vorm waarin wij ontvangen kunnen worden door sommigen van het Grote Volk.
Soms spreekt door deze verschijning de Grote Intelligentie, gefilterd door de kleine intelligentie. Maar omdat ieder een vrije keuze heeft, ontvangen alleen zij het horen willen deze woorden. Of zien alleen zij die het zien willen onze verbeelding. Daarom zal niet iedereen ons woord willen horen, zal niet iedereen ons willen of kunnen zien.
Onze verre verwanten zijn ooit tot bestaan gekomen in het mistige Emerald Eiland, door jullie Ierland genoemd. De oorsprong rijkt te ver terug om de bron te vinden die de Ierse Leprechauns tot leven riep.
Echter, wij Lepelkoenen, zijn voor jullie hier op het toneel van de Hoge Veluwe verschenen als Hazenrijders met een boodschap. Een boodschap die meer dan honderden jaren oud, wat zeg ik, meer dan duizenden jaren oud is. De boodschap de verbinding weer te vinden met de Grote Intelligentie en in dankbare harmonie bescheiden om te gaan met dat wat jullie gegeven is.
Wij zijn dus in wezen zo oud als de mensheid, maar immer veranderlijk, opgeroepen door de geest van jullie leef-tijd."
