Mandy - Nellestein

Aan de vooravond van mogelijk een nieuwe lockdown post ik hier de brief die ik tijdens de lockdown afgelopen lente schreef aan mijn kwastgasten.

Hoe het vandaag de dag en vooral morgen zal verlopen... we zullen het zien, mogelijk worden we opnieuw verzocht ons zelf op te hokken.

Een grotere uitdaging de winter in te gaan dan de lente me dunkt met een beperktheid van beweging en het nu ook een beetje gedag moeten zeggen van het motiverende daglicht.

Edoch, creativelingen weten zich over het algemeen te vermaken. Ik ga ervoor de gebeurtenis opnieuw aan te gaan. Voor volk en vaderland!

Gevangen in Vrijheid

Brieven van de Hoogzit.

Lieve kompanen, ik kom hier weer tot jullie met inmiddels brief acht… een middel van communicatie en creatie om te delen in aardse en hemelse zaken. Want o zeker, er worden prachtigheden aangeboden in deze, naar onze beleving, toch wel tijd van behoorlijke slot en grendel.

Zo heb ik genoten van de korte films “Art in Isolation” die kunstverzamelaar Philip Mould samen met zijn zoon op het youtube kanaal plaatste op zijn extreem Engelse manier van presenteren.

Deze kunstliefhebber bewoont een evenzo typisch Engels huis dat van de buitenkant eenvoudig lijkt, opgetrokken uit de steensoort van de omgeving, echter gedurende zijn expositie bleek achter die muren zich vertrek na vertrek te bevinden met opkamers en afdalinkjes, waarbij hij tevens de schuren tot sfeervolle interieurs verbouwd bleek te hebben, alles bommetje vol met schilderijen, beelden en anders soortige creaties.

De werken die hij elke keer onder de loep neemt zijn lang niet altijd mijn favoriete stijl of kleurcombinatie, maar de manier waarop hij het presenteert, maakt ze tot zo bijzonder en door de ogen van een ander bekeken en vooral genoten tot werken van enorme waarde.

Ik begrijp waarom mij dit aan sprak. Het is een Engelse manier van waarderen van aardse geneugten. Mijn Britse tante kan dat ook. Mijn moeder heeft wel eens gezegd, als Nancy een verhaal vertelt lijkt het of ze een fantastische belevenis beschrijft die op een perfecte vakantie van weken lijkt, maar aan het einde van het verhaal begrijp je dat ze ergens in een tearoom een kopje thee heeft gedronken.

Te weten genieten op kleine schaal, maar dan ook echt oprecht genieten van kleine dingen, de grootsheid beleven van het eenvoudige. Ik vind dat levensKunst, met een hele grote K. Als je momenten, die wij meestal als nuchtere Nederlanders beschouwen als iets wat je even tussendoor doet, de aandacht geeft en met dankbaarheid beleeft, krijgen  simpele dingen een grandeur die de hele dag op fleurt.

Ook in situaties die moeilijk zijn. En dat brengt mij weer bij de prachtige film la Vita e Bella, waarin een vader met zijn kind gevangen wordt genomen en in een oorlogskamp belandt, hij het kind door zijn fantasierijke geest zo speels en vrolijk laat kijken naar alles wat zo droef en donker lijkt.

Ik las vanmorgen een mooi stukje in de wekelijkse mailpost van de kunsteditie See all this. De schrijfster Nicole Ex meldde daarin hoe ze een wandeling door het park had gemaakt onder het genot van vogelenzang en in het goede gezelschap van een fles, zoals zij het noemde: bloesem roze Rosé. Als het niet groots kan en we ontdekken dat het niet groots hoeft, als we de zonnebloemen van ver weg niet kunnen bezoeken, maar de vergeet-mij-nietjes en madeliefjes in het gras om de hoek ontdekken, kan Art in Isolation getransformeerd worden naar Art in Liberation. Genieten op een postzegel.

Heb je die wel eens goed bekeken? Ze worden niet voor niets verzameld.

Ik wens jullie een groot genieten,

Liefs,

Mandy

Caught in Freedom
Letters from the Hoogzit.

Dear companions, I come here to you again with a letter… a means of communication and creation for sharing in earthly and heavenly matters. Because oh sure, there are wonderful things on offer in this, in our experience, time of lock and key.
For example, I enjoyed the short films “Art in Isolation” which art collector Philip Mold placed on the YouTube channel with his son in his extremely English way of presenting.
This art lover lives in a similarly typical English house that looks simple from the outside, built from the type of stone of the area. But during his exhibition it turned out that behind those walls there was room after departure with upstairs rooms and descents, whereby he also transformed the barns into attractive interiors. Everything was full of paintings, sculptures and other creations.
The works that he examines every time are by no means always my favorite style or color combination, but the way in which he presents them makes them so special, viewed through the eyes of someone else. Above all enjoyed so much brought them to works of enormous value.

I understand why this appealed to me. It is an English way of appreciating earthly pleasures. My British aunt can do that as well. My mother once said, when Nancy tells a story, it seems like she is describing a fantastic experience that resembles a perfect vacation of weeks, but at the end of the story you understand that she had a cup of tea somewhere in a tea room.
 

To know to enjoy on a small scale, but then also really enjoy small things, experience the greatness of the simplicity. I think that is Life Art, with a very large K.

If you give moments, which we usually regard as down-to-earth Dutch people as something you do in between, your attention and experience with gratitude, simple things get a grandeur that brightens up a whole day.

Even in situations that are difficult. And that brings me back to the beautiful film la Vita e Bella, in which a father with his child is captured and ends up in a war camp, he makes the child look so playful and cheerful through his imaginative mind at everything that seems so sad and dark.

This morning I read a nice piece in the weekly mail of the art edition See all this. The writer Nicole Ex reported how she had taken a walk through the park while enjoying bird song and in the good company of a bottle, as she called it: blossom pink Rosé. If it can't be big and we discover that it doesn't have to be big, if we can't visit the sunflowers from far away, but discover the forget-me-nots and daisies in the grass around the corner, Art in Isolation can be transformed into Art in Liberation. Joy on a stamp.

Have you ever taken a good look at such a small piece of art? They are collected for a reason.


I wish you a great pleasure,
Love,
Mandy