De Eenhoorn
Eenhoorn
Vervolg reisverslag van een vogelreis naar Zweden welke ingeluid werd door een vleugellam kauwtje dat mijn pad kruiste.
De dierenarts kon niets doen voor onze kauw, dan alleen de wond onder zijn vleugel zalven. Een wond die al een paar dagen oud was. Hoe lang had deze drommel zich op lagere regionen begeven?
Tijdens de behandeling hield de kleine kraai een van mijn vingers stevig in zijn snavel geklemd en drukte hij zijn klauwtjes venijnig in mijn andere hand. Hij was het er niet mee eens. Maar thuisgekomen liet het diertje toch merken dat hij begreep dat ik het goed met hem meende door me een beetje meer in vertrouwen te nemen. Hij liet zich gedwee voeren en knipte met zijn krachtige snavel de zaden die ik hem toestak in kleine stukjes om deze vervolgens beschaafd naar binnen te slikken. Eitje erbij en wat ander aas-voer. Hij kon er even tegen.
En ik hield alweer teveel van hem. Maar wist dat ik deze leuke vogel niet zou mogen houden, al zou hij altijd welkom zijn voor een hapje en een drankje.
Herstel heeft zich echter helaas niet voor de gewenste honderd procent voltrokken. Ik heb little Charlie, zo ik hem doopte, naar de vogelwacht, meneer Liefting, in Bennekom gebracht. Daar heeft hij een aantal weken in het nabije gezelschap van andere opvangvogels in een grote buiten volière gebivakkeerd. Dhr. Liefting heeft vervolgens een prachtig gebeuren meegemaakt. Een groep kauwen kwam op het geluid van Charlie af. Ze kwamen telkens dichterbij. En vanaf dat moment kwam de club kraaien hem dagelijks bezoeken. Op het moment dat Charlie zich toch zo goed mogelijk kon redden, heeft meneer Liefting hem de keuze gelaten en het hok open gezet. Zijn soortgenoten kwamen opnieuw en hebben hem opgenomen in hun familie.
Deze gebeurtenis werd echter rap gevolgd door de aanstaande reis. De eerste ontmoeting met de “vogelmensen” zou plaats hebben in “de Eenhoorn”. Dat begon al goed!
Per trein (1e klas), reisde ik naar de plaats met de sprookjesachtig benaamde uitspanning. Eerste klas ja! Niet dat dit de bedoeling was, maar de computer lokettist braakte dit kaartje uit toen ik de knoppen had ingedrukt. Toegegeven, ik had weinig ervaring met het automatisch aanvragen van een reisbewijs.
Nou ja, dacht ik, meid, je bent dol op treinreizen, doet het niet vaak, dus neem het er nu maar van. Op de fiets was het bovendien een heel eind. Dus zag ik die zaterdagmorgen Lunteren, Barneveld en verder voorbijschieten onder Hollandse luchten en genoot. In mijn eentje. Geen andere gek die zich op dit niveau wenste te laten verplaatsen. Behalve de conductrice die een momentje uit moest blazen. En voor ik dit deel uitblaas stel ik vast de vraag, gezien de start met de Eenhoorn, welke sagen en mythen zouden bij Zweden horen…?
Wordt vervolgd.
Unicorn
Continued travelogue of a birding trip to Sweden which was heralded by a winged lamb chew that crossed my path.
There was nothing the vet could do for our jackdaw other than adding ointment on the wound under his wing. A wound that was a few days old. How long had this poor thing been on the lower echelons?
During the treatment, the little crow held my finger tightly in its beak and pressed its claws viciously into my other hand. He obviously did not agree with the treatment. But when we got home, the bird showed that he understood that I meant well with him by confiding in me a little more. He let himself be fed meekly and with his powerful beak cut the seeds that I gave him into small pieces and then swallow them civilized. An added egg and other food and he was fed and watered.
I loved him too much already. But knew I wouldn't be allowed to keep him, although he would always be welcome for a snack and a drink.
Unfortunately, the recovery did not take place to the desired hundred percent. I brought little Charlie, as I baptized him, to the birdwatch in Bennekom, mr. Liefting. There he camped for a number of weeks in a large outdoor aviary in the nearby company of another sheltered birds. Mr. Liefting subsequently experienced a wonderful event. A group of chews approached the sound of Charlie. They kept getting closer. Every day the club of crows came to visit him. The moment Charlie could manage as best as possible, Mr. Liefting left him the choice and opened the loft. His kind came again and took him into their family.
However, this event was interspersed with preparations for the journey. The first meeting with the “bird people” would take place in “de Eenhoorn”(The Unicorn). That started well! By train (1st class), I traveled to the place with the fairytale named pub. First class yes! Not that this was the intention, but the computer vomited this card when I pressed the buttons. I have to admit, I had little experience with applying for a train ticket automatically. Well, I thought, girl, you love train travel, don't do it often, so take it now. Moreover, it was a long way on the bike.
So that Saturday morning I saw Lunteren, Barneveld and further shoot passing under Dutch skies and enjoyed it. On my own. No other fool who wanted to be moved on this level. Except for the conductor who had take a pause out for a moment. And before I take a pause for this blog, I asked myself the question, given the start with the Unicorn, which legends and myths would belong to Sweden ...?
To be continued.