Mandy - Nellestein

Langere dagen, uren te kort

Heb ik dit nu alleen of… gaat de tijd sneller? Het wordt vaker geuit, dat het lijkt of dagen en gebeurtenissen daarin zich sneller afspelen. Met het lengen van deze lieve Mei-dagen, komt het mij voor of de uren per dag korter worden. Onlangs hoorde ik dat dit werkelijk zo is, het niet alleen een vermeende beleving is.

Wel, in de vaart der volkeren en blijkbaar rent de klok daarin net zo hard mee, schiet ik net zo snel door de dagen heen en is er weer een week voorbij. Time flies when you’re having fun. True, al is er veel not so funny in de wereld en doe ik mijn uiterste best de mooie dingen meer water te geven dan de tragedies. Niet vanwege een ‘kop in het zandmodes’, maar om op kracht te blijven en daar te kunnen zijn waar wel mogelijk als één persoontje.

Het filmen in deze dagen begint te lukken, het knippen en plakken van verzameld materiaal vraagt wat meer tijd. Oefening baart kunst, maar die kunst versta ik nog niet zo goed. Het illustreren, expositiemateriaal klaarmaken, les geven, tussendoor leven en zorgen voor, vraagt de rest van de ruimte in de agenda. Tel de kortere uur beleving erbij op en ik bevind me in een draaikolk van bezigheden die als een tornado om me heen spint.

Het is allemaal wel prachtig werk, al is het altijd een onzeker bestaan en weet je nooit zeker of je inkomsten zult hebben. En soms kijk ik in stille verwondering naar die draaikolk, vraag me af, zou een baantje van 9 tot 5 bij in een winkel misschien makkelijker zijn?

Mijn moeder, ook schilderes, grapte er wel eens over als we samen met een schilderklus buiten de deur bezig waren en samen genoten van de uitvoering ervan. ‘Goh, Man, als je bij de Hema werkte, hadden we dit niet gehad.’ ‘Nee, wel zoute worst en een tompouce’, was dan altijd mijn antwoord.

Met alle respect voor het werk dat geroepenen voor een winkelbaan vervullen, we hadden het er niet voor willen ruilen. En nog niet. Van zijn leven niet. Al zal een baan met vaste uren en een klok die zich aan de tijd houdt meer zekerheid en regelmaat bieden, ik houd het toch liever bij de tornado aan bezigheden die andere, hopelijk voedzame, kunstzinnige kost de wereld in slingert om ergens op de juiste tijd te landen. En een klein stukje tijdloosheid kan bieden aan degene die het nuttigt.

Longer days, hours short

Is it just me or... is time moving faster? It is expressed more often, that it seems like days and events in them are happening faster. With the lengthening of these dear May days, it strikes me as if the hours per day are getting shorter. Recently, I heard that this is really so, it is not just a perceived perception.

Well, at the rate things are going, and apparently the clock is running just as fast in that, I am shooting through the days just as fast and another week has gone by. Time flies when you're having fun. True, although there is a lot of not so funny in the world and I do my utmost to give the beautiful things more water than the tragedies. Not because of a “head in the sand fashion”, but to stay on strength and be there where possible as one person.

Filming in these days is starting to work, editing collected material takes a bit more time. Practice makes perfect, but I do not yet understand that art very well. Illustrating, preparing exhibition material, teaching, living in between and caring for, requires the rest of the space in the diary. Add in the shorter hours and I find myself in a whirlpool of activities that spins around me like a tornado.

It is all wonderful work though, even if it is always an uncertain existence and you are never sure if you will have income. And sometimes I look at that vortex in silent wonder, wonder, would a 9-to-5 job at a shop perhaps be easier?

My mother, also a painter, used to joke about it when we were working on an outside painting job together and enjoyed the execution of it together. 'Gee, Man, if you worked at the Hema, we wouldn't have had this.' 'No, we'd have salty sausage and a tompouce,' was always my response then.

With all due respect for the work called to a retail job, we wouldn't have traded it for it. And still not. Never. Even though a job with fixed hours and a clock that keeps to time will offer more security and regularity, I prefer to stick to the tornado that other, hopefully nutritious, artistic creations hurls into the world to land somewhere at the right time. And that this can offer a small slice of timelessness to those who consume it.