Mandy - Nellestein

Werk aan de winkel

Helaas is mijn naakt niet geselecteerd voor de wedstrijd, maar zeker niet getreurd, het dier met menselijke trekken is niet voor niets in de wereld gekomen, het zal haar weg gaan en vast wel een leuke bestemming vinden. Onderwijl verpoos ik mij kostelijk met mijn -nog immer geheime- missie 2. De contacten zijn zo blij makend in een wereld waarin het nieuws vaak zo deprimerend is. Ik waardeer deze relaties zeer, hopend dat als ik het project in de wereld mag gaan brengen het evenveel vreugde gaat brengen als dat het mij nu geeft.

Lees meer >> | 860 keer bekeken

De naakte waarheid…

…zal ik nu onthullen. Zoals eerder vermeld in dit blog leek het me leuk om mee te doen met de schilderwedstrijd die AvroTros georganiseerd heeft met als thema “naakt”. Ik noemde eerder al het model dat zich zonder schroom aan mij presenteerde. Nee, het betrof geen mooie Masai die een tipje van zijn rode kleed optilde. Ik zal de afbeelding hieronder bijvoegen.

Lees meer >> | 3536 keer bekeken

Daar komt munne witpen aan...

Ik heb duiven. Of beter gezegd, de duiven hebben mij. Zo’n veertig jaar geleden kreeg ik van mijn tante twee kruising pauwstaartjes. Welk een vreugde toen zij een nestje maakten en wel VIER eitjes gelegd hadden om uit te broeden. Enthousiast belde mijn moeder haar zuster op. Mandy’s duiven krijgen jongen! Wel vier! M’n tante moest lachen. En zei dat ze bang was dat ik niet één jong te verwachten had. Duiven leggen maar twee eitjes per broedsel, de pauwtjes waren ongetwijfeld twee duivinnetjes. Ze zou ons wat broedeitjes geven.

Lees meer >> | 859 keer bekeken

Kerstinspiratie in de lente

Hemelvaartsdag

Dat is het vandaag. En deze dag associeer ik altijd met uiteraard de Hemelvaart, maar ook het evenement dat sinds jaar en dag in ons buurdorp Bennekom gehouden wordt. Concours Hippique. Zo lang al traditie dat prins Bernhard en prinses Beatrix, de laatste als klein meisje, er aan mee deden met hun edele rossen. Mijn favoriet zijn de schimmeltuigers en kleine Hackneys, minipaardjes met een ijver waar je blij van wordt. De Manege Zonder Drempels vergulde diens vrijwilligers met kaartjes voor het feestje. Grote dank daarvoor, het was weer prachtig! En kasteel Hoekelum op de achtergrond, het inspireerde mijn moeder en mij direct weer opnieuw om de kerstkaart die we jaarlijks maken ten bate van de manege maar eens rap op het doek te zetten Misschien wel met een spannetje Hackneys ervoor deze keer. Zo is het cirkeltje weer rond.

Lees meer >> | 674 keer bekeken

uitdaging

Druk met het werken aan de stukken voor de expo “Holland” komende zomer te Galerie Zuid, trof ik een uitnodiging voor een kunstwedstrijd. Deze met de titel ”naakt”.

Verzocht wordt buiten de gebaande wegen te denken en dat heb ik gedaan. Ik houd nog wel even geheim wat mijn idee is, maar heb er zo’n schik mee. Dit gaat een heel knap naakt worden, ik heb een model gevonden dat zich zonder enige schroom presenteert. Het paneel wordt op dit moment voorbereid, ik ga aan de schets! Houd het blog in de gaten zou ik zeggen…

Lees meer >> | 762 keer bekeken

Het Veluwemassief...

Ik vind het zo mooi klinken. En ik weet niet of de benaming werkelijk gebruikt wordt, maar ik krijg er beelden bij van enorme bergen en woestenij. Echter, het maakt mijn beleving van de Veluwe er niet minder om. En zie, als er zo’n lucht boven hangt, dan mag je toch spreken van een flink stukje natuurkracht.

Lees meer >> | 764 keer bekeken

Knappe ventjes

Terwijl Cooper’s portret op de ezel staat om droog achter de oortjes te worden, mocht ik er vanmiddag op uit om een tegenpool in kleur te ontmoeten. Cooper is een “Golden retriever”. Maar de Goldens in deze dagen zijn meer zilverwit dan goud. Het was wel heerlijk om aan deze knappe kerel te werken. Maar de andere knappe kerel die ik vandaag op de kiek nam om te gaan vereeuwigen voor zijn eigenares mag er ook wezen. Een heuse zwarte Welsh Cob. Prachtpaardjes. Ik werd er jaren lang geleden al verliefd op toen ik de Royal Welsh Show in Engeland bezocht. Al betrof het daar “showtypes” zoals de Engelse het noemen. Wij noemen zo’n postuur eerder een beetje aan de wat te stevige kant. Morris echter heeft een mooi lijntje. Het zal me een waar genoegen zijn hem in al zijn vrijheid in de olie te zetten.

Lees meer >> | 788 keer bekeken

Overgave

Vanmorgen heb ik mij weer gedompeld in lentelicht. En daarbij kwam een lied van Josh Groban naar boven dat alles zegt wat dat moment gaf.

Your face... Nature's best. Denk niet dat ik er meer aan toe hoef te voegen;

That I feel myself surrender
Each time I see your face.
I am captured by your beauty,
Your unassuming grace.
And I feel my heart is turning,
Falling into place.
I can't hide it
Now hear my confession.

 

Lees meer >> | 791 keer bekeken

Ongrijpbaar

De lentemaand zet goed in. Zacht. Ook het regentje dat zich erbij presenteerde. Vanmorgen weer op pad met het fototoestel. Ik wilde een beeld vastleggen van dit heerlijke gebeuren. Maar zoals ik de laatste weken heb bemerkt gebeurt er elke keer iets teleurstellends. De foto’s die ik maakte voor de projecten “kever en co” zijn prachtig afgedrukt en goed te gebruiken voor het doel dat ik ermee voor ogen heb. Maar wat me opviel was dat wanneer ik verrukt van een wandeling thuis kwam en de plaatjes die ik schoot bekeek, ook op het beeldscherm, er iets miste. Ik had het er met m’n donderdagclub over en vroeg me af of ik misschien anders kijk als ik in het bos of veld ben dan mijn cameraatje. Een kwastgast van de zaterdagclub kon me meer uitleg geven, hij heeft veel verstand van fotograferen en vertelde me dat de camera niet alles vast legt wat we zien. Dat was een geruststelling. Maar vanmorgen ontdekte ik nog iets waarvan ik nu begrijp dat het niet te fotograferen is. Zijnde in een omgeving waar je van houdt, het ondergaan van de totaalbelevenis, het is onmogelijk om datgene te fotograferen wat je stil maakt. Te registreren op een beeld waardoor je geraakt wordt. En dat is: verwondering. Schilderen van een foto, het is een geweldig hulpmiddel. Maar en plain air de totale belevenis vastleggen, het geeft altijd een extra dimensie aan een werkje. Een goede reden om een keer een lesje aan te besteden met m’n clubjes me dunkt. En het weer nodigt er zo zachtjes aan weer toe uit.

Lees meer >> | 761 keer bekeken

Natuurkunst van de Veluwe

Nee, de foto is geen opname van de mieren die mijn atelier de laatste dagen bevolken. Het euvel is, ik heb maar eenvoudig cameraatje zonder zo'n toeter van een lens waar de profs de Hoge Veluwe bewoners op een veel betere manier mee op de gevoelige plaat zetten. Maar toch, een dappere poging om deze grote groep hindes vast te leggen gaf het onderstaande resultaat. Een mooi cadeautje voor mijn moeder's verjaardag die we in het park gevierd hebben. We werden ook nog getracteerd op een roedel bokken die hun geweien op één na afgeworpen hadden, en een kudde moeflons. Helaas bleven de gewenste varkentjes uit. Maar zelfs dat werd mooi ingevuld toen m'n zus die avond haar geschenk aan moeders overhandigde. Een prachtige tas met daarop de afbeelding van... een biggetje! Kortom een heuglijke, inspirerende dag.

Lees meer >> | 749 keer bekeken