Mandy - Nellestein

Cijferkunst

Ben je net lekker op dreef met een schilderij voor een expositie bij Galerie Zuid (daarover tot nader bericht overigens) roept de plicht tot boekhouding… Als ik ergens een hekel aan heb is het werken met cijfers! En als ik ergens van houd is het werken met kleuren. Maar goed, ik bijt mij er dapper doorheen en heb toch even kunnen genieten van een wandeling in de mist vanmorgen met onze hondjes door Leperkoenenland.

Lees meer >> | 804 keer bekeken

St. Patricksday

St. Patricksday

17 maart 2017 was het weer zover; de in de titel genoemde dag betreft een Ierse viering welke niet alleen op het eiland zelf gevierd wordt, maar in alle gebieden waar zich geëmigreerde Ieren bevinden. Zij herdenken op die dag de monnik St. Patrick, wie het Christendom naar Ierland bracht. Wat mij dan verbaast is dat op diezelfde dag de straten van Ierland en overzeese gewesten groen kleuren van niet alleen het symbool van Ierland, de groene klaver, maar ook van… als Leprechauns verklede mensen. De laatst genoemden stammen toch duidelijk uit een voorchristelijk, paganistisch geloof in natuurgeesten. Misschien dat St. Patrick als hij er weet van had er ook niet zo blij mee geweest zou zijn.

Lees meer >> | 841 keer bekeken

Terug naar de Leprechauns

In het kader van een zeer welkome aanvraag voor een schilderij en “brood op de plank” ben ik bezig met een opdracht van een prachtig zwart paard dat sinds kort niet meer onder ons is en als een cadeau voor de eigenares vereeuwigd dient te worden. Vandaar dat ik nog niet aan een verse illustratie toegekomen ben van mijn kleine vrienden.

Lees meer >> | 783 keer bekeken

Intense opdracht

Intense opdracht

En zo wordt je door een mailtje plots teruggebracht naar een bijzondere lentetijd. Het mailtje kreeg ik via Exto van een dame die mijn moeder en mij zo’n drie jaar geleden benaderde met de vraag of wij vier grote muurschilderingen wilden maken in te nieuw te bouwen school in Barneveld. Deze keer zocht ze contact om te vragen of ik nog plek heb in mijn lessen voor haar. Ze maakte nog eens de complimenten over de schilderingen en vertelde me hoe goed ze bevallen. Dat was fijn te vernemen. Het bracht me terug naar het begin van het contact destijds. De ontwerpen hadden toen nog allemaal tijd, maar inmiddels is de school al volledig in gebruik en de muurschilderingen voltooid.

Lees meer >> | 768 keer bekeken

Geen helpende kaboutertjes

Ben je net lekker op dreef met de kwast, pen en loop je over van inspiratie, gooit Influenza roet in het eten. Maar goed, half Nederland ligt gevloerd, dus ik moet niet zeuren. Ik wilde het alleen even melden omdat mijn voornemen elke week het blog bij te houden nu niet helemaal gelukt is. En geen kabouter gezien die het werk dat bleef liggen voor me gedaan heeft! Ik begin nu toch bijna te twijfelen… nee, dat is maar een grapje. Ik zal hun bestaan nooit ontkennen, daarvoor ken ik ze inmiddels te goed. Echter zit ik nu met een leegte wat betreft de illustratie die ik toe wilde voegen en moet noodgedwongen mijn vorige kleine held dan inzetten. Hij zit er niet mee. Dwerg Framgord. En hoe wonderlijk, ik kom er nu achter dat ook zijn grote vriend… een haas is! (het boek is nog verkrijgbaar zag ik op het world wide web)

Lees meer >> | 742 keer bekeken

De Leperkoen overzee

De Leperkoen overzee

Toen ik de rondreis door Ierland maakte, wilde ik dolgraag een souvenirtje van een Leprechaun mee naar huis nemen. Vreemd genoeg moest ik er toch even naar zoeken, maar op de Cliffs of Mohair trof ik een plastic exemplaartje die vele broeders had. Niet echt uniek, maar dat gaf niet. Ik nam het kleine kabouterachtige popje mee naar huis, al viel de uitvoering me toch ietwat tegen. Nu ben ik niet zo dol op plastic, misschien dat dit de gereserveerdheid naar de kleine vent kon verklaren, maar jaren later bleek dat mijn gevoel toch ook een andere  reden had om te twijfelen aan de authenticiteit van de uitvoering. Wel moet gezegd worden dat die uitvoering door de eeuwen heen verschillend is geweest. Maar het Leprechauntje dat ik gekocht had, bleek, zo leerde ik op een Celtic Festival, een Amerikaanse interpretatie van de Ierse verschijning. Mijn idee bij een Leprechaun was dat van een natuurwezentje dat niet echt op zal vallen in die natuur. En zo bleek hij oorspronkelijk ook verbeeld te zijn. De Ierse Amerikanen echter gaven hem de felgroene hoge punthoed, jas, kuitbroek en enorme gespen op zijn schoenen.

Lees meer >> | 787 keer bekeken

Intermezzo met scherpe tandjes

Tussen het Fairyfolk door wachtte mij nog het klusje voor de Manege Zonder Drempels. Of beter gezegd, voor de voormalige voorzitter Dhr. Jos de Groot. Zoals eerder vermeld was hij de reddende engel die onze expositie in november wilde openen, daar de andere gegadigden af moesten haken. Het klinkt niet echt toepasselijk, maar het cadeau dat we voor die reddende engel en zijn vrouw bedachten bleek het in beeld brengen van een klein duiveltje. Een duiveltje dat de lieflijke naam Floortje draagt. Het is namelijk een portret van hun Main Coon kat geworden. Maar we hebben al vernomen dat onder het prachtige zachte vacht een felle dame huist die haar tandjes nog wel eens in menselijk vlees wil planten... Ik hoop er goed aan te hebben gedaan Floortje te vereeuwigen van haar beste kant...

Lees meer >> | 691 keer bekeken

Goud/Gold

Leprechauns. Ik leerde van hun bestaan toen ik jaren geleden aan een natuur/cultuurreis deelnam die ons als reisgezelschap via Engeland een heerlijke ronde liet maken door Ierland. Natuurlijk is daar het symbool de groene klaver van dit bijzondere eiland. Een verwijzing na

Lees meer >> | 745 keer bekeken

Mission possible?

Zoals al bijna vanaf het begin van dit blog gemeld, mocht ik deelnemen aan een geheime missie. De tijd is gekomen om stukje bij beetje informatie vrij te geven van deze roeping. Mij is namelijk een ontzettend grote eer te beurt gevallen.

Opgegroeid met de boeken van Rien Poortvliet, kon ik zien hoe ontzettend veel plezier deze meester-illustrator had met zijn intrede in de wereld der kabouters. Dat dit een voorbode was voor mijn verdere loopbaan had ik destijds niet kunnen bevroeden.

Lees meer >> | 780 keer bekeken

Vier kampioenen

Een van mijn kwastgasten was benaderd om een schilderij te maken van twee boxers. Daar hij door omstandigheden de taak te zwaar vond, schoof hij de prachtige opdracht naar mij door, waarvoor ik hem erg dankbaar ben. Want al was het een hele beste klus, het was een hele mooie. Twee kampioen Boxer reuen met een heerlijk smoelwerk. De wens was op steigerhout. En zo keek ik een aantal weken twee knappe koppen in de wijze ogen. Dat de echte honden inderdaad zeer intelligent zijn bewezen zij toen het baasje zijn vrouw verraste met het cadeau en zij het schilderij vervolgens aan de honden lieten zien. Die concurrenten dulden zij niet in huis. Er werd naar hun portret gegromd! Voor de honden zal het even wennen zijn, voor mij was hun reactie het grootste compliment dat ik zelf niet eens had kunnen bedenken. Dit heb ik echt nog nooit meegemaakt…

Lees meer >> | 679 keer bekeken