Mandy - Nellestein

Onthullingen...

Lang heb ik moeten zwijgen over mijn geheime missie... Maar eindelijk mag ik de sluiers op gaan lichten! Alhoewel, er liggen nog vele nevelen ook voor mij nog over hetgene waar ik zo lang geheimhouding voor moest bewaren. Ik heb iemand leren kennen die weer kennis heeft van het Kleine Volk. Ja echt. Ik meen het. En voor wie niet bekend zijn met het Kleine Volk, ik heb al eens gemeld dat zich in Ierland wonderlijke dingen afspelen en de Ieren nog altijd heilig geloven in elven en aanverwante wezens. Aan verwante wezens zoals Leprechauns. Foutief vaak kabouters genoemd en ik begrijp die fout, maar het gaat hier toch echt om iets heel anders dan gezellige dikbuikige baardmannetjes.

Leprechauns worden wel eens omschreven als een samensmelting tussen een elf en een boze geest. Het laatste maakt hen niet altijd even vriendelijk.

Wel, het is een veel te lang verhaal om hier op te schrijven voor dit moment, maar ik heb een bevlogen boswachter ontmoet die mij weer in contact heeft gebracht met de Nederlandse afvaardiging, jawel, van de Leprechaun. Het betreft de Veluwse Lepelkoen. Ik ben lang door de molen gehaald en getest, zonder dat ik het wist, of ik wel geschikt geacht werd hun verhaal over te brengen naar de mensenwereld. Maar ik mag met gepaste bescheidenheid melden dat ik de examens met succes doorlopen heb en van mijn mentor Mildred Elfenbein de toestemming heb gekregen het bestaan van de Veluwse Lepelkoen wereldkundig te maken. Zijn woonplaats bevindt zich niet ver van mijn woonstee, op de Hoge Veluwe. In het weekend van 24 en 25 februari en de twee daarop volgenden, zal bekend worden gemaakt dat het Park deze bewoners herbergt. Geloof me, het wordt een feestje. Maar niet alleen dat.... De Lepelkoenen hebben niet voor niets contact gezocht met de boswachter, Mildred en mij. Zij hebben iets te vertellen. En als je de Hoge Veluwe en deze website in de gaten houdt, zullen zij je verrassen met allerhande wondermooie zaken, maar ook droevige. Blijf in verbinding....

Revelations…

For a long time I had to keep silence about my secret mission… But at long last I am allowed to lift up the vale! However, there are still many mists also for me over that of which I had to keep my secret for myself for such a long time. I have met someone who has knowledge of the Little People. I’m serious. And for those who are not familiar with the Little People, I already reported that in Ireland strange things happen and the Irish still believe strongly in elves and their kin. Kin like Leprechauns. Wrongly often called goblins, and I do understand that mistake, but we’re really dealing with a very different character than the cosy big bellied beard-men. Leprechauns are sometimes described as an amalgamation of an elf and an evil spirit. The latter does not make them very friendly all together.

Well, it’s a far too long story to tell at this moment, but I have met a very enthusiastic forester who has brought me in contact with the Dutch delegation, o yes, of the Leprechaun. We’re talking about the Veluwse Lepelkoen. I have been mangled out and tested without knowing this, if I was suitable to transfer their story into the world of people. But with appropriate modesty I can inform you that I passed the exams with success and my mentor Mildred Elfenbein gave me the permission to announce the existence of the Veluwes Lepelkoen to the world. His dwelling place is not far from mine, it’s on the Hoge Veluwe.

In the weekend of 24 and 25 February and the two following, it will be made known that the Park harbors these inhabitants. Belief me, it will become a party. But not just that… The Lepelkoenen did not seek contact with the forester, Mildred and me just like that. They have something to tell. And if you keep an eye on the Hoge Veluwe Website and this one, you’ll be surprised by them with all kinds of beautiful things they have to offer, but also sad ones.

Stay tuned...  

Lees meer >> | 853 keer bekeken

Herfststorm

Herfststorm

Zo voelt het hier binnen op mijn atelier. Niet dat de wind naar binnen giert. Alhoewel bij een stevige bries voel ik dat mijn natuurhuis toch ietwat mee doet met de elementen. Echter, ik doel op de werkzaamheden van deze weken. Hetgeen eveneens mijn TE lange afwezigheid op mijn blog verklaart. Mijn excuses als u volger bent.

De geheime missie waar ik nog immer aan werk begint nu vaste vorm te krijgen en het spijt mij bijzonder, maar ik mag nog niets verklappen. Echter, als het zich ontwikkelt zoals ik het nu hoop te mogen zien, zou het wel eens een bijzonder fraaie vlucht kunnen gaan nemen en menig kind gaan verblijden en inwijden in de magie van Moeder Natuur.

Dan… staat uiteraard onze jaarlijkse expositie ten bate van de Manege Zonder Drempels op onze drempel. Te weten vrijdag 17 en zaterdag 18 november, u vindt verdere gegevens bij mijn expositie-aankondiging.

Vervolgens vermaak ik mij tussen de bedrijven door met het vervaardigen van een drietal opdrachten. Twee heerlijke herders heb ik bijna af en daarna staan nog twee prachtige paarden te trappelen om geportretteerd te worden. Tenminste, ik hoop dat zij het waarderen dat ik hun beeltenis op het paneel  zal vereeuwigen.

Intussen gaan de lessen eveneens vol enthousiasme door en genieten mijn moeder en ik van de warme samenwerking en het hulpaanbod dat wij van onze clubleden ontvangen om het komende expositie-feest tot een succes te maken. Corine van Dijk, 30 jaar lang de warme

stem van Omroep Gelderland, opent de dagen vrijdagmiddag. En tot onze vreugde doet Sint Nicolaas met zijn Pietenband de Manege ook weer aan op zaterdagmiddag. Dit jaar zullen twee van mijn werken geveild worden naast het aanbod met vaste prijzen.  Kortom, we houden de win eronder!

Autumn storm

That’s how it feels right now inside my workingplace. Not that the wind is blowing through the room. However… with a ghastly wind I do feel my Nature House joins in the elements. Yet, I was aiming my words at the business of these weeks. Which also explains my TOO long absence at this blog. My apologies if you are a follower.

The secret mission I am  working on is getting grip and I am very sorry, but I am not allowed to tell you more about it. However, if it develops as I now hope to see, it might get on it’s beautiful  wings and enjoy many a child’s soul, bless them with the magic of Mother Nature.

Then… is standing on our doorstep of course our annual exhibition to the benefit of the Manege Zonder Drempels. To be precise 17^th and 18^th of November. More details you will find at my exhibition announcement.

To continue I am very pleased to work on three commissions. Two beautiful Dutch Shepherd Dogs are almost finished and two wonderful horses are hopefully happy to be put on panel by their painter.

In the meanwhile the lessons are continued as well enthusiastically and mum and I are enjoying the warm cooperation and help we receive from our painting guests to make the feast of the exhibition to a success again.

Corine van Dijk, the warm voice of Omroep Gelderland for 30 years, will open the exhibition Friday the 17^th. To our joy St. Nicolas and his Piet-band will also attend the Manege on Saturday afternoon. Besides paintings with fixed prices, two of my works will be auctioned.

Shortly said, we're keeping the wind underneath our wings!

Lees meer >> | 838 keer bekeken

Puzzelstukjes

Het lijkt al herfst te zijn buiten. Wind, regen, natte paden in de bossen. De sfeer doet me elk jaar opnieuw aan die van de illustraties van Rien Poortvliet denken. Ik zie hem altijd als een van mijn leermeesters. Dezelfde sfeer en lijn van gevoel kleurde de band die ik had met één van mijn ooms. De broer van mijn vader, ome Otto. Ook hij was een vervend natuurliefhebber, jager en wist net als mijn opa, vader en andere oom van het liefst fraai hout iets moois te bouwen.

Wist moet ik helaas zeggen, hij is deze maand gestorven. En dat doet me veel. Contact was er eigenlijk weinig, maar die band is er wel. En die heb ik de keren dat ik hem bezocht in zijn laatste dagen heel sterk gevoeld.

Zoals ik die ook voelde bij het heengaan van de broer van mijn moeder, oom Henk, iets langer geleden dit jaar.

Het afscheid nemen doet me aan alsof we bestaan uit allemaal stukjes van degenen waar we veel om geven. Er missen mij nu  twee mooie stukjes extra. Maar ik hoop en geloof  dat als we zelf de oversteek maken, al die stukjes weer aan elkaar gezet worden en we elkaar weer als heel zullen ontmoeten, herkennen. De puzzel van het leven volmaakt zal zijn.

It seems to be autumn already outside. Wind, rain, wet paths in the woods. This reminds me every year of the same atmosphere to be found in the illustrations of Rien Poortvliet. I always see him as one of my teachers. The same atmosphere and feeling coloured the bond I had with one of my uncles. My dad’s brother, uncle Otto. He was an intense lover of nature, hunter and knew, like my granddad, dad and other uncle to build something beautiful preferable out of wood.

Alas…knew I have to say, he passed away recently. And that touches me deeply. There was little contact, but the bond was there. And during the times I visited him in his last days I have felt that bond very strongly.

The same way I felt it with the passing of my mother’s brother, uncle Henk, a bit longer ago this year.

The saying goodbye feels to me as if we are existing out of parts of the ones we care for so much. Two extra beautiful pieces are missing for me. But I hope and believe that if we make the transition ourselves, all these parts will be put together again and we’ll meet  and recognise each other. The jigsaw of life will become perfect.

Lees meer >> | 809 keer bekeken

Zomerzin

De zomer zit weer in het zadel, zoals ze dat zo mooi zeggen. En het is een mooie rit aan het worden deze dagen. Afgelopen woensdag mocht ik met een paar kwastgasten op locatie schilderen in de tuin bij mevrouw Dorothe, meneer Bert en Anita.

Anita ken ik al langer, ook zij is een kwastgaste van onze club en zij had dit prachtige idee geopperd. We waren zeer vereerd een studie te mogen maken van een deel van de prachtige tuin van mevrouw en meneer B. Genietend van een stromend watertje, plonzende koikarpers, actieve(!)schildpadden de lieve aanwezigheid van Flap de Springerspaniël en last but not least het warme ontvangst op die mooie zomerdag. Zulke momenten zijn pareltjes van het seizoen.

The Summer is in the saddle again, as they can say it so nicely. And it’s becoming a pretty ride these days. Last Wednesday a few painting-guests and I were allowed to paint on location in the garden of Mrs. Dorothe, Mr. Bert and Anita.

Anita is someone I have known longer, also she is a painting-guest of our club and she was the one who came up with this idea. We were very honoured to make a study of a part of the beautiful garden of Mrs. And Mr. B. Enjoying the streaming water, splashing koicarps, active(!) turtles and the sweet presence of Flap the Springerspaniël and last but not least the warm welcome on that beautiful summers day. Such moments are pearls of the season.

Lees meer >> | 758 keer bekeken

Aardwerken

Al ben ik niet bang voor een buitje, een tweede  “en plein air” schilderdagje is nog niet gelukt te plannen. Hopelijk volgende week, want het heet nog steeds zomer. Tijd om weer even heel mysterieus te gaan doen… De blogvolgers die mij vanaf het eerste uurtje lezen weten dat ik aan een geheime missie meewerk. Ik kan nu melden dat alles in volle ontwikkeling is, maar dat ik nog steeds niet kan en mag onthullen waar het om gaat. Ik begeef mij wat dat betreft met mijn kleine maatjes nogal ondergronds. En daarmee verklap ik bijna met wie ik in contact ben. Maar ook weer niet. Ik zou bijna zeggen; wie is de mol?

Although I'm not afraid of a rain-shower, I have not yet succeeded in planning to paint a day "en plein air". Hopefuly next week as we can still can say it's summer. Time to act mysterious again....The blogreaders who follow me from the beginning know that I am working on a secret mission. I can tell that it is in full development at this time, but still are not allowed nor able to tell you what it's all about. I am dwelling with my little mates under ground, so to speak. And by saying so I almost reveal with whom I'm in contact. But then again I do not.I could almost say; who is the mole in this?

Lees meer >> | 670 keer bekeken

Missing link

Zoals vermeld ben ik met een aantal kwastgasten te veld geweest om en plein air inspiratie op te doen voor een te maken werk. Kasteel Doorwerth was ons eerste doelwit. En al vielen de weersomstandigheden die dag reuze mee, ik kon het niet laten... Zalig zoals de oude muren spreken kunnen. Vanmiddag bracht ik het werk naar de lijstenmaker. Maar toen ik de foto bekeek die ik voor die tijd maakte schrok ik van de missing link die ik achter gelaten heb bij de brug. Er missen twee kettingen, de brug zal niet opgehaald kunnen worden. Och, laten we er maar vanuit gaan dat er deze keer goed volk binnen komt, maar ik ga komende week wel even met een kwastje en verf naar de lijstenmaker om het recht te zetten; 

Lees meer >> | 777 keer bekeken

Oude sferen

De maand augustus geef ik officieel geen les. Maar voor de kwastgasten die het leuk vinden laat ik het wel weten waar en wanneer ik buiten ga werken. Het is zoiets fijns om een mooie plek eigen te maken door deze te tekenen of schilderen, fotootje erbij voor de check.

Gisteren zijn we vier vrouw sterk kasteel Doorwerth te lijf gegaan. Een prachtig bouwwerk dat zo’n heerlijke sfeer herbergt, al is diens geschiedenis niet altijd rooskleurig geweest. Echter, de statige rust en vrede die het gisteren uitstraalde inspireerde ons tot het maken van werkjes die de herinnering met zich mee zullen dragen van een mooie, sfeervolle zaterdagmorgen.

In the moth August I officially do not give lessons. Yet for the paintingguests who like it, I let them know where and when I will work outside. It is so nice to make a spot your own by drawing or painting it, making a photo for the check.

Yesterday four women strong we went for castle Doorwerth. A beautiful building which inherets such a wonderful atmosphere, although it's history has not always been that rosy. However the majestic peace and rest it expressed yesterday inspired us to make works which will contain the memory of an atmospheric Saturday morning.

Lees meer >> | 741 keer bekeken

Warm welkom

Een bijzonder lang weekend kan al bijgeschreven worden terwijl het nog gaande is. Zoals eerder gemeld op dit blog overleed een zeer geliefde oom, woonachtig in Engeland, plotseling aan de gevolgen van een aneurysma. Een levensbedreigende aandoening waarbij mijn moeder gelukkig kantje boord het leven kon behouden. Omdat de laatste dienst aan mijn oom in Engeland is bewezen maar niet iedereen er door gezondheidsredenen bij kon zijn, hebben mijn tante, twee nichten en aangetrouwde neef besloten naar Nederland te komen om nogmaals de eer te bewijzen aan het leven van ons zo hoog gewaardeerd familielid. Die bijeenkomst heeft gisteren plaats gevonden in boerderij Hoekelum en ondanks het gemis hebben we genoten van het samenzijn in naam van ome Henk en met dank aan tante Nancy. Wat mij trof was de warmte en liefde die wij voelden en het bracht mij terug bij de herinneringen aan het huis van mijn oma waar ik geboren ben. Mijn ouders woonden op de bovenverdieping, mijn oma en opa beneden. Het was er altijd een zoete inval, de deur stond open voor mens en dier. Ik mag mij rijk prijzen dat ik die inprenting eveneens van vaders kant heb meegekregen. Al heb ik mijn "andere oma" nooit gekend, ook van vaders kant zijn de drempels laag voor menselijke of dierlijke gasten. Goed, meer dan inmiddels zestig duiven zijn een vrij groot gezelschap om uit te nodigen, echter de welkomsmat van ook mijn atelier is duidelijk niet slijtvast. Een erfenis om blij mee te zijn.

Lees meer >> | 715 keer bekeken

Merry Christmas

Hij is weer voltooid! De kerstkaart die mijn moeder en ik al sinds jaren maken ten bate van de Manege Zonder Drempels. Het is een heerlijke traditie geworden. En wanneer wij de kaarten tegen Kerst weer in bosjes aangeboden zien worden in de winkels krijgen mijn moeder en ik er altijd een heel warm gevoel bij. Dit, vanwege verschillende redenen. Omdat drukkerij Modern zo ontzettend gul al jaren de druk gratis verzorgt. Omdat het voor zo'n goed doel is dat wij met hart en ziel steunen. Maar toch ook omdat wij het schilderij altijd in de zomer maken en sneeuw aan het schilderen zijn terwijl het buiten rond de dertig graden is. Om in de sfeer te komen zet ik zelf altijd kerstmuziek op en maak het soms zelfs zo bont een beker warme chocolademelk klaar te maken. Zo lukt het wel een beetje de warmte van het beeld af te doen stralen; Hij is binnenkort te bestellen via de website www.manege-zonder-drempels.nl

Merry Christmas

It is finished! The Christmas card my mum and I make to the benefit of the Manege Zonder Drempels since years. It has become a wonderful tradition. And when we see the cards close to Christmas being offered in great numbers in the shops, my mum and I always get a warm feeling. This, because of different reasons. Because publisher Modern for years prints the card for free. Because it is such a beautiful goal we support from the heart and the soul. But also because we always make the painting in the summer and are painting snow while outside it is 30 oC…

To get into the mood I always play Christmas music and sometimes even am so crazy to make a mug of hot chocolate. In this way we succeed to express some warmth in the image. The card is soon for sale on the website of the Manege;  www.manege-zonder-drempels.nl

Lees meer >> | 764 keer bekeken

Een blatend succes

Inmiddels hebben we onze bijdrage aan het schaapscheerdersfeest geleverd. En het was ons een groot genoegen deel te mogen uitmaken van de gezellige markt op de heide. Op de achtergrond was het geblaat niet van de lucht. En de heerlijke lucht van de schapen kwam ons gul tegemoet.

Lees meer >> | 766 keer bekeken